Yeni Hayat

Saniyorum ilk yazinin YENI HAYAT gibi bir konusunun olmasi benim icin en uygun durumlardan biri. Cogunuz hikayemi biliyorsunuz.

Son birkac yildir, hersey YENI benim hayatimda. Bazen okadar hizli ilerledi ki hersey, yeni yeni yeniiiii... hizi ile basa cikamadim. Ama ogrendigim bisey var: Insan arada nefes almali. “Dur bir dakika nereye gidiyoruz? Neler oluyor?” demeli. Ki ozellikle biz kadinlar (dogamizdaki sikayet etme egiliminin yuksek olmasindan dolayi- ne yapalim, dogamizda bu var! :) ) “ayyy degisiklik gerek hayatima. Sacimi mi kestirsem, yogaya mi baslasam....??” diye kipir kipir kipirdaniriz.

Sakin olmak, arada nefes alip dinlenmek o kadar da kotu degil. Biraz hassas bir konu bu, aradaki dengeyi bulmak. Ben bile bu halimde, bulamiyorum cunku zaman zaman o kaotik eski yasamimi ozluyorum- hepsini degil elbette, bazi parcalarini :)

Saniyorum zaten bu blogu yaratma nedenlerimden biri de bu: Paylasmak. Yeniyi, eskiyi.

Yeni hayatla ilgili (veya hayattaki buyuk radikal degisikliklerle ilgili) yapilmasi insani rahatlatan ana noktalardan biri: yeniyi kucaklamak. Haha, biraz spirituel Budistik yaklasim gibi oldu ama yeniye kollari bir acmak gerekiyor. Sonrasinda belki bilincalti direnis mekanizmalari yine ortaya cikiyor ama bir hos geldin diye buyur etmeli yeniyi; sonrasini goruruz.

Ben bir buyur ettim, pir ettim: 3 ay icinde isimi, ulkemi, evimi degistirdim. Orta vadede yeni bir YENI (buyuk buyuk ve en bold harflerle) bir adim beklemiyorum hayatimda, lutfen.  :)